Blog Brenda Karsten
Kun je van mij houden?
Eigenlijk ben ik niet zo'n vrager om dingen voor mezelf. Maar wanneer je op het pad van zelfliefde bent gestapt komt er vanzelf een moment dat je het wel doet. Vandaag vraag ik maar eens aan mijn lichaam wat het nodig heeft.
Sinds enige tijd ervaart mijn lichaam namelijk wat ongemakjes hier en daar en dat maakt dat ik na denk over wat ze nodig heeft. Misschien zijn er wat mineralen of vitamines te kort. Heeft ze meer stiltemomenten nodig of meer bosfood-wandelingen. Of tijdelijk een verandering van voeding. I wonder.
Vandaag kies ik voor de meest directe weg en vraag het haar zelf. Ik ga de stilte in en stel mij open voor wat mijn lichaam nodig heeft.
Ze geeft mij een spiegel in de hand en vraagt mij aandachtig te kijken. Ik zie blauwe ogen, ongelijke wenkbrauwen, een enorme bos haar boven het gezicht met hier en daar de onvermijdelijke grijze gloed door de kleuring heen. Ik zie jong volwassen rimpeltjes, ik zie donshaartjes op mijn gezicht en wat overtollige zachte delen als ik naar beneden kijk.
Ze vraagt: kun je van mij houden, precies zoals ik ben?
Ik kijk nog eens goed en als vanzelf daal ik af naar het warm kloppend hart die zoveel liefde heeft te geven. Ik zie het verlangen om dit te delen. Ik zie dat het de handige tool van compassie is die anderen het gevoel geven dat ze er mogen Zijn, zoals ze zijn. De draagkracht waarmee het leven volbracht wordt siert haar...en soms was het een valkuil.
Ze herhaalt haar vraag: kun je van mij houden, precies zoals ik ben?
Ik daal nog dieper af en kom in een zacht aanvoelend veld waar magische kleuren in elkaar overvloeien, alsof ze samen dansen. Organisch en harmonieus. Ik voel mij hier gedragen. Ik zie de opgedane ervaringen die wijze leraren mij met krachtige lessen in het leven gaven. Hier mag ik even rusten en dans met de kleuren van energie mee. Ik voel mij veilig en zie wie ik ben. Het is er stil van...
Ze fluistert geduldig haar vraag: kun je van mij houden, precies zoals ik ben?
Delen
