Blog Brenda Karsten

Tip van Oma

Er is frisse lucht nodig. Tijd om het raam open te zetten en een verfrissende bries komt mij tegemoet. Koning Winter beroert de nacht en door het heldere maanlicht zie ik dat er een dunne laag witte kou op de daken en bladeren ligt. Ik adem de ijzige nachtlucht diep in en het doet mij goed.

Toch kruip ik weer snel onder de 3 wollen dekens met aan het voeteneind een warme kruik. Het is zo'n nacht waarin mijn lichaam niet tot rust komt en een date heeft met een griepvirus. Klappertandend, spierpijn en met hoofdpijn lig ik in mijn holletje. Het is toch zeker meer dan 10 jaar geleden dat ik te maken heb gehad met griep...en ik lach zelfs nog even om mijzelf: 'Wat een zielepiet! Ik lijk wel een vent'. 🤣 Sorry mannen 😉😘

Voordat ik in bed kruip heb ik het advies van Oma opgevolgd en snij 2 dikke plakken uien af en stop ze onder mijn voeten in een sok. Ze werken detoxend en halen vuil uit het lichaam...en sjongejonge ze geven daar toch een vreselijke stank af. 🤣

Ik lig op mijn rug in bed en stel mij voor dat mijn lichaam gezond is. Mijn benen beginnen te tintelen en worden een soort van warm. Er stroomt energie naar mijn voeten. Ik ervaar de detox bewust. Het vuil en de ziektekiemen verdwijnen uit mijn lijf. Ik zie het visueel gebeuren en ik wuif ze vaarwel.

Door de dag heen had ik al een 'overdosis' aan vitamine C genomen en lekker gezonde groentesapjes gedronken (iets anders ging er trouwens toch niet in) Samen met tea tree in de diffuser, een energetische reinigingsspray naast mijn bed en die stinkende rakkers in mijn sokken hoop ik mezelf morgen toch echt weer beter te voelen.

En verrek het werkt. De volgende dag is een wereld van verschil. Mijn lijf warmt zichzelf weer op, de hoofdpijn is zo goed als verdwenen en ik krijg weer eetlust. De dagen erna alleen nog wat slapjes in de ledematen en warrig in mijn brein, maar dat is oke. Ik geef mijn lichaam de tijd die het nodig heeft.

Ik ben dankbaar met het zelfhelende vermogen van mijn lijf. Dat geeft vertrouwen in het menselijk lichaam. Een wonderlijk instrument. Het spreekt een andere taal dan de woorden die we kennen. De taal van het voelen. Reuze interessant. We kunnen zoveel zelf, meer dan we denken.

Misschien ook niet zo gek dat griep een boodschapper is en wil laten weten dat je gewoon even pas op de plaats mag nemen. Dat je opnieuw mag overwegen waar je werkelijk blij van wordt om beter je hart te volgen.

Vroeger waren peuters en kleuters grieperig en maakten daarna grote sprongen in ontwikkeling. Waarom zou dat bij volwassenen dan ineens anders zijn? Klinkt niet zo gek toch?

< Ouder bericht Nieuwer bericht >