Blog Brenda Karsten

Soms is stilstaan een hele vooruitgang.

Het voelt nieuw, spannend en waar om op dit moment eens stil te staan. Echt stil staan. Het leven in overgave ondergaan. Gewoon zoals het zich aandient. Kijken, voelen, ervaren en ontdekken op een hele andere manier dan mij bekend is.

Ik ken een leven van gejaagd op zoek naar geluk en verbetering van mijzelf. De ene workshop of training na de andere. Ze hebben mij veel geleerd, anders kon ik de wijsheid in de huidige tijd niet herkennen, en erkennen.  Verzamelen van kennis, op zoek naar houvast en enige betekenis van stabiliteit. Ik had het gevoel dat ik goed bezig was en dat was ik ook, maar toch mistte ik het gewenste antwoord. En vervolgde mijn zoektocht in een andere richting. Een oneindige cyclus van zoeken, vinden en enthousiasme gevolgd door teleurstelling. Vooral doorgaan, want de buitenwereld roept en dwingt bijna tot verder zelfonderzoek met tools van buitenaf. Ik verkende de wereld om mij heen. Als toeschouwer, hoofdrolspeler, of reisleider en een heel scala aan andere rollen. Een hip fenomeen die persoonlijke ontwikkeling.

Totdat er een moment kwam dat mij dit patroon opviel. Ik mij afvroeg hoe ik dit kon doorbreken en het antwoord nog niet had. Toch zou het zich spoedig aandienen. Het leven nodigde mij uit tot vertragen en stilstaan. Door steeds meer sociale en werk gerelateerde activiteiten ging een streep.

Eerst lichte paniek om vervolgens te beseffen dat het leven mijn leraar is en ik een reactie ontving.

Ik daal af in mijn binnenste en verken de wereld in mij. Verwondering bij de ontdekking van rust en stabiele kracht. Soms zijn er hectische pogingen om af te leiden en dan begrijp ik dat ik naar de oppervlakte dreig te gaan. Het fijne is wel dat er ruimte is om de focus op de binnenwereld te hebben. Zodat ik kan verankeren in mezelf. Het is er bij lange na niet perfect, maar ik voel wel de perfecte imperfectie en daar kan ik de schoonheid wel in zien.

Ik hoef niet goed te zijn, maar Puur wil ik wel Zijn.  het gaat over op mezelf aangewezen zijn. Ik mag het zelf doen. Ik bedoel Zijn, want het gaat niet meer over doen. Dat station is gepasseerd. Stil aan, stilstaan.