Blog Brenda Karsten

Gister had ik zo'n dag waar een monsoon over mijn wangen stroomde. Onverklaarbaar. Net als velen heb ik geleerd dat huilen verdrietig is en alleen in schuile hoekjes mag gebeuren. Toch kennen we allemaal het gevoel na een flinke dosis tranen; opluchting en ruimte. De lichtheid die ik daarna ervaar is een hele opluchting. Het woord geeft al aan dat we best wat luchtiger met verdriet om mogen gaan. Uiteindelijk is elke emotie bedoeld om te ervaren. Zonder daar een oordeel over te hebben dat het wel/niet mag of goed/fout is.

Nu wil ik niet iedereen aan het huilen zetten, (of zou dat - net als een lachworkshop - een interessante workshop kunnen zijn? 🤔🙃) maar ik weet wel dat het helpt, omdat het helend werkt. Dus mocht er een huilbui ontstaan, let it be. Geef er ruimte aan. In je veilige holletje, bij iemand anders of heerlijk in de open lucht. Daar waar het voor jou veilig genoeg voelt om jezelf over te geven aan het gevoel dat er is.

Ik doel er met deze woorden vooral op de emotie er te laten zijn, zonder ermee aan het werk te gaan. Of die emotie nu blijdschap is, verdriet of gelijkende ervaringen. 

Het doet mij denken aan een filmpje dat ik eens zag. Een kind van 1-2 jaar met groot verdriet, zittend op de grond dikke tranen te huilen. De vader zit erbij, zonder dat die iets doet. Het enige wat hij doet is het kind opvangen wanneer het zich op de grond werpt. Een soort van vangnet zijn. Zonder dat hij sturing geeft aan de emotie van het kind. Hij is er gewoon. ZIJN met wat er is. Groot respect voor die man met het laten zien van een mooie manier om met elke emotie om te gaan. Zo kan ik er zelf ook voor mezelf ZIJN, telkens weer. 

Ik verklaar het onverklaarbare verdriet met ervaringen die we zijn vergeten en mogelijk zelfs gelinkt zijn aan een vorige leefervaring. Dus dan kan ons hoofd daar niet zoveel mee in het moment dat het verdriet er is. Ik vond het heel fijn om mezelf dat te realiseren en kan een emotie er dan makkelijker laten zijn. Het er gewoon laten zijn. Ons lichaam is een bijzonder instrument om de ervaring van de ziel te doen.