Blog Brenda Karsten

Zo is er de externe tijd waarmee we sociale contacten hebben en de interne klok die meer verteld over onze eigen sturing. Dat wat we nodig hebben in de ontwikkeling als mens.

Wanneer de externe klok steeds meer van ons vraagt heeft dat grote gevolgen voor het ritme van onze interne klok. Er is een limiet aan je inzetten voor de externe klokken. Wanneer je teveel tijd besteedt aan de externe tijd, dan komt de innerlijke klok in nood.

Tegenwoordig horen we steeds vaker de klacht over hogere werkdruk en stress. Het toont ons hoe we min of meer gevangen zitten tussen deze twee definities van tijd: de tijd van de externe sociale klok en de tijd van de interne klok over een uniek verborgen programma van zelfsturing. 'De weg van de ziel' die we in de fluistering van ons intuïtie kunnen verstaan.

De tijd die de regering ons geeft met de nieuwe afspraken over het maken van contact, zorgt dat we onze innerlijke klok meer aandacht kunnen geven. We gaan de weg van de vertraagde tijd in, want veel heeft geen haast meer. Zo ontdekken we dat waar we dachten dat de innerlijke klok afhankelijk is van de externe, het tegenovergestelde waar is.

Emoties van verlies, angst, boosheid en verdriet worden vaak gezien als een ziekte of vorm van zwakte, maar eigenlijk is het achterstallig onderhoud. Er is wat mij betreft te lang bezuinigd op zelfkennis en de beweging naar de buitenwereld stond te lang op de voorgrond. Dus geef jezelf te tijd om te vertragen en de weg naar binnen te gaan. Houd je interne klok draaiende in een ritme dat bij jou past.